Of Duitsland dichtbij huis is? Ja, zeker. Of het uitmaakt of je in Azië of Duitsland zit. Geen idee, maar ik denk dat het net zo spannend is. Of het geen thuis is, of in ieder geval nog niet? Ja, weet ik nog zekerder. Met een buik vol zenuwen vertrok ik gisteren naar Hamburg. Nog geen 40 minuten later was ik aangekomen. En nog steeds geen idee wat mij te wachten stond.
Nu een dag later weet ik dat nog niet zo goed. Maar wat ik wel weet is dat Belgen echt wel heel anders zijn dan Nederlanders. Echt heel anders. Stug en gesloten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Wie mij verteld dat het net Nederlands is geloof ik niet meer. Ik begrijp nu waarom er bij de Pfaffs ondertiteling was. Want ik versta beter Engels dan Vlaams.
Zo’n eerste dag is denk het engst wat er is. Ik vind een eerste werkdag in Nederland al eng. Laat staan nu ik hierheen ga en niemand ken en niet eens een idee heb wie er zijn. Als emo-sufkut zijnde heb ik gisteren even lekker hard gejankt aan de telefoon bij mama, mijn frustraties geuit in de groepschat bij ‘de meiden’ (walgelijke term, maar kon even op niets anders komen) en iedereen die vroeg hoe het ging kreeg of geen antwoord of kreeg het in halve glorie te horen.
Nu was het gisteren niet eens heel stom maar gewoon eng en als je dan ’s avonds in je nieuwe stulpje komt dan komen alle zenuwen eruit. Dat honderden mensen dit doen en emigreren en de tijd van hun leven hebben geloof ik best. Maar maak me niet wijs dat de eerste dag de beste van je leven was want daar geloof ik geen hol van. Hier natuurlijk ook uitzonderingen daar gelaten. Die foto’s op het wereld wijde web kunnen allemaal nog zo mooi zijn maar daar zie je niet dat het best alleen is.
Wat een jank stukje Es, klopt helemaal. Maar zo was m’n eerste dag ook en dat mag ook wel eens gezegd worden in plaats van dat ik jullie ga vertellen hoe geweldig het allemaal is terwijl ik op de moment nog wennen is en ik het helemaal niet geweldig machtig mooi vind.
Ik houd op met dit gejank want ben er wel weer klaar mee. Wordt vast allemaal leuker. Slechter dan m’n eerste dag wordt het vast niet. Ongeduldige aap als ik ben, moet ik het wat tijd geven. Ja Es, ben je niet zo goed in. Maar doe het nu maar. Zoals m’n mutti zou zeggen: ‘Es, je hebt alweer een groot bos staan voor er überhaupt één boom is geplant.’
P.S. Voor degene die bang waren dat ik mijn hart zou verliezen aan een mooie Duitser of knappe Belg. Ze zijn niet hot en lekker en dat Vlaams laat me tot dusver niet van mijn stoel glijden. Ja, jongens ik kan nog wel lachen.