Michael Kors en ik hebben dus een slechte zonnebrillen band. Ik heb er in drie jaar tijd 3 gehad en nooit allemaal tegelijkertijd.

Lang lang geleden had ik een mooi Michael Kors zonnebril op sterkte. (Ik word ook ouder, oogjes gaan langzaam achteruit.) Deze bril ging gezellig overal mee naartoe want buiten dat ie dus lekker designer was en de hele wereld dat mocht weten was hij ook nog eens reuze handig om onderweg in de auto de borden te kunnen lezen. Deze bril shinede bright en was echt de mooiste maar helaas vond er een tragisch ongeval plaats. Ik liet hem in de trein liggen en daarmee was de zonnebril weg. Hij heeft dus nu een nieuw baasje.

Toen kwam er een nieuwe Michael, ik kocht hem op Schiphol was dus geen drol goedkoper maar in m’n hoofd had ik geld bespaard. We hebben samen mooie tijden in Spanje beleefd en op een ochtend toen de zon begon te schijnen en ik hem uit zijn hoesje haalde en ready was om te gaan shinen brak het pootje af. HET FUCKING POOTJE WAS AFGEBROKEN. Dit was dus echt keihard huilen want na een onbenullig tragisch ongeval in de trein brak nu binnen het halve jaar een pootje af. Daarmee was ook Michael nummero dos einde verhaal.

Daarna kocht ik Michael nummero trés. Want kom op, drie keer is toch zeker scheepsrecht. Deze werd weer op sterkte. Deze was dus echt het duurst van allemaal en ben deze ook regelmatig kwijt. Overigens is deze nu bijna 2 jaar aan mijn zijde en is nog helemaal heel. Wonderbaarlijk want heb hem dus al eens op straat laten liggen… die dingen gebeuren met designer brillen.

Overigens heeft Michael nummer trés wel een broertje gekregen. Ray ban, piloten variantje. Daarmee voel je je gewoon helemaal cool dus die moest en zou ik ook hebben. Je had ooit een gebroken hart je gaat impuls aankopen doen. Je geeft een paar maanden veel te veel geld uit. Ach dat snap jij, dat snap ik. Dus zo voegde ik Ray Ban toe aan m’n collectie. Baby nichtje vond hem zo mooi dat ze de pootjes even uit elkaar trok. Esli was op dat moment in licht hysterische staat. Maar probeerde kalm te blijven. Pootjes bleven er thank god aan en zo geschiedde dat de opticien deze weer op z’n plek kon zetten.

Afijn, ik heb dus twee vrienden aan m’n zijde die ik op m’n hoofd zet als de zon schijnt, als ik een kater heb, als ik het gewoon tijd vind voor een zonnebril. Dus hoop dat we nog lang samenblijven en dat ik deze vrienden nog meer vriendjes kan geven. Want you never have enough.