Twee jaar terug schreef ik een blog over vrouwen in een mannenwereld. We zijn twee jaar verder en ik ben nog steeds een kleine gup in een grote mensen wereld maar ik ben gegroeid.

Gaat het leuk worden, soms. Maar extra leuk als het is gelukt. Gaan mensen jaloers/onaardig hierover zijn, zeker weten. Moet ik mij hier wat van gaan aantrekken, nee, gewoon nee. Zal er een punt zijn dat ik wil opgeven, oh ja dat gaat er zeker weten komen. #scriptieleef10.0 Zal werk soms voor moeten gaan op een lekkere fissa, jaa jammer genoeg wel. Probeer dat wel te ontwijken hoor, maar heel af en toe skip ik een wijntje. De weg naar succes is echt niet zo leuk als dat het lijkt. Diepe dalen, hoge pieken.

Mijn basisschooltijd bracht ik door op een school, op nog geen 5 minuten lopen van huis, de Meander. Toch presteerde ik het steevast om te laat weg te gaan en dus rennend of op het bikey naar school te gaan om nog op tijd te kunnen komen. Ik ga nu niet groep 1 tot en met 8 met jullie bespreken want dat wordt wel een saai verhaal. Maar iets over m’n klas want die was wel knijter de bom.

13 dagen gewerkt, nog 19 te gaan dan weer even naar huis. Gaan ik weer even een dikke fissa houden want 20 en twee weekenden voor de klok middernacht sloeg in een diepe coma en een fles wijn waar ik zowaar een week mee doe. Is toch niet helemaal mijn stylo maar hè, is voor het goede doel of niet soms.

Of Duitsland dichtbij huis is? Ja, zeker. Of het uitmaakt of je in Azië of Duitsland zit. Geen idee, maar ik denk dat het net zo spannend is. Of het geen thuis is, of in ieder geval nog niet? Ja, weet ik nog zekerder. Met een buik vol zenuwen vertrok ik gisteren naar Hamburg. Nog geen 40 minuten later was ik aangekomen. En nog steeds geen idee wat mij te wachten stond.