Een dag waar je als kleine gup altijd naar hebt uitgekeken. Een dag die in je hoofd een sprookje zou zijn. Een dag waar alles zou verlopen volgens het boekje en niemand pijn kreeg. Tot deze dag aanbrak, dacht ik zo over die dag en niet anders. Ik wist natuurlijk dat het nooit zo mooi kon worden maar hopen deed ik het.

Een jaar geleden stond die dag dan ineens zo, pats boem voor m’n neus. Een sms’je dat je vader in de plaatselijke kroeg is. Ik zeg nu wel vader maar ik heb een hoop mannen om mij heen verzameld in m’n leven die meer in de buurt komen van een vader dan dat hij dat is. Mijn moeder is meer een vader voor mij geweest dan dat hij is geweest. Maar goed; nieuwsgierig als ik ben, kwam ik na het sms’je met een hartslag van 200 aangefietst (zeg maar gerust aangescheurd). Eenmaal binnen was hij net gevlogen. Met zoveel adrenaline in je lichaam, maakt wat er van terecht gaat komen niet meer uit en won m’n nieuwsgierigheid en heb ik heb hem gebeld. Dan krijg je te horen dat hij geen contact wilt. Zo. Bam. Die voel je wel. In je hele lichaam. Van je tenen tot kruin. Van je binnenste naar je buitenste. En daar gaat die gedachte dat het allemaal zo mooi zou gaan lopen als het moment daar zou zijn.

Nu zijn we een jaar later, heb ik het een jaar aan mij laten knagen. Mij er misschien een jaar lang door laten beïnvloeden. Ben ik een jaar lang niet meer op en top Es geweest. Ik bedoel hiermee niet te zeggen dat ik niet blij was, of een rot jaar heb gehad want dat is absoluut niet zo. Ik heb een heerlijk jaar gehad, thanks to all the great people around me, maar ik had het gewoon niet afgesloten. Heb ik nog een grotere hekel gekregen aan mensen die me zielig vinden dat ik zonder vader ben opgegroeid. Ik heb een moeder en daar ben ik rete trots op. En laat ik nu een jaar later de kansen die ik hem nog wilde geven gaan. Hij is namelijk ook, een jaar later, heel duidelijk geweest dat hij het boek gesloten wil houden. Waarom zou ik hem nu nodig hebben, als het 19 jaar zonder is gelukt?

Die hoop dat het als een mooi sprookje zou worden heb ik laten gaan en verrek ik ben er niet slechter van geworden ik voel me er eigenlijk alleen maar beter om. Des al niet te min hoop ik dat ie af en toe even omkijkt en denkt best coole chick is er van haar terecht gekomen. 😉