‘Mijn zoon gaat máár VMBO doen’ en ‘mijn dochter heeft VMBO advies gekregen maar kan echt veel beter’. Opmerkingen die we zelf hebben gemaakt of die we vaak horen om ons heen. Nu was ik, ik ga even opscheppen over mezelf, gezegend met een citoscore van 550. (Dit is dus vet mega gymnasium hoog) Dit was overigens een verrassing voor zowel mijn meester, mijn moeder als mijzelf. Ik herinner mij nog de woorden: ‘Mam, dit kan niet waar zijn hoor…’ gevolgd door mijn moeder die zei: ‘Nee Es, kijk je wel goed?’. Bij terugkomst op school: ‘Ja Esli, wat een verrassing hè!’. Des al niet te min bleef mijn advies gewoon HAVO want ik was ook maar wat dol op ouwehoeren en leuke dingen doen.
Ik was dolblij met HAVO en van mij hoefde het VWO dan ook niet zo nodig. Eind brugklas had ik de punten om het VWO te gaan doen maar ‘praise the lord’ was er een Franse lerares die zei: ‘Esli kan beter naar de HAVO dan houdt ze veel meer tijd over voor alle leuke dingen naast school’. En daarmee vervolgde ik mijn weg door de HAVO. Ik kan niet zeggen dat ik er niets voor heb gedaan maar het ging me allemaal vrij gemakkelijk af. Ik ben van het last minute leren, dit pakte ook wel eens niet goed uit, maar over het algemeen scoorde ik daar lekker mee. Eindexamens heb ik geen uren voor hoeven blokken die heb ik met één à twee dagen leren van te voren met voldoendes gehaald. (Ja, chapeau hoor Es. Genoeg gebazeld over jezelf.)
Nee, ik heb dus helemaal geen idee hoe het is voor ouders als hun kind máár naar VMBO gaat doen. Maar hoe moet het zijn? Je bent toch gewoon trots op je kind wat hij/zij ook gaat doen. (Een hoop ouders zijn dat ook maar ik heb het nu over het hoopje ouders die dat niet is.) Een basisschool stuurt niet zomaar kinderen naar het VMBO, daar zit een reden achter. En ik hoor jullie denken, maar er zullen inderdaad ook fouten worden gemaakt met de gegeven adviezen. En ook zal het vast wel eens alleen op de basis van een citoscore gebeuren maar ik kan uit eigen ervaring vertellen dat wel degelijk het kind zelf erbij wordt betrokken. Anders had ik nu op het gymnasium gezeten. Hoogstwaarschijnlijk doodongelukkig.
Maar buiten dat de juffen en meesters bij een VMBO advies nooit de juiste keuze hebben gemaakt verbaas ik mij over de minderwaardigheid van het VMBO. Echt je kunt me niet kwader krijgen. Als jouw dochter of zoon het leuk vind om bakker te worden. Beg my pardon maar als die mensen er niet zijn hebben wij niet elke dag een lekker vers broodje, een overheerlijk stukje taart of niet te vergeten die kaasstengels die we allemaal maar wat graag eten. Of de stratenmakers, was toch allemaal maar wat rot verplaatsen geweest als deze mensen er niet waren. Ik vergeet de kappers. Wat erg, dat jouw kind kapper wilt worden. We geven elke zoveel weken wel fortuinen uit aan dat mooie kleurtje en dat enorm über uitermate hippe kapsel maar als jouw kind dat wilt gaan doen is het ineens VRE-SE-LIJK.
En stel nou dat je dochter of zoon begint op het VMBO en zou graag een HBO of zelfs een universitaire studie doen. Geloof me dan komt hij/zij er wel. Dan stromen ze daarna lekker door naar de HAVO en kunnen daarna als ze lekker op dreef zijn zelfs nog door voor VWO. Maar willen ze dat niet? Dan willen ze dat niet. Dat gaan ze een MBO studie doen die ze leuk vinden.
Stel je nou allemaal eens even voor dat iedereen een HBO of WO studie gaat doen. Ja zie je het voor je? Goed zo. Buiten het feit dat er een hoop mensen dood maar dan ook echt doodongelukkig zouden rondlopen. Zouden we nu in een wereld leven waar er geweldige studies worden gedaan, er vreselijk mooie plannen en ideeën worden gemaakt maar ons brood ’s morgens niet meer vers wordt gebakken, het asfalt er niet meer zo netjes bij zou liggen en onze haren zouden er niet meer zo hip bijhangen. Oh en dan niet te vergeten als er een keer iets stuk is, er geen monteurs meer zijn. Dus wees een beetje trots op wat wie dan ook doet, iedereen heeft er op zijn manier hard voor gewerkt. En god laten we een beetje reëel zijn, niet iedereen wilt de hele dag achter een laptop zitten.
